Przedszkole Samorządowe nr 1 w Krzepicach

 

 

 

     

                                          

.........................................................................................................................................................................  

 

Ciekawe strony dla rodziców i dzieci:

 

www.men.gov.pl

www.buliba.pl

www.zdrowyprzedszkolak.pl

www.miastodzieci.pl

www.akademia-aquafresh.pl

               UBRANIE DLA NASZYCH POCIECH

 

     Odzież dziecka powinna pozwalać na swobodę podczas zabaw i zajęć. Powinniśmy ubierać nasze dzieci wygodnie i praktycznie. Odzież nie może krępować ruchów dziecka, a jej zakładanie, zdejmowanie, zapinanie nie powinno być dla naszych "Malinek" zbyt trudne. Rękawy sweterka lub bluzy powinny być łatwe do podciągania. Pod bluzy, sweterki dobrze jest zakładać bluzeczki z krótkim rękawem. Drodzy rodzice powinniście liczyć się z faktem, iż podczas np. spacerów, w czasie zajęć plastycznych lub innych zajęć ubranie waszych pociech może się "odrobinę pobrudzić".

 

    Zwracam się z prośbą do wszystkich rodziców o dostosowanie ubioru naszych "Malinek" do panującej aury, tak abyśmy mogli spędzać czas na świeżym powietrzu podczas spacerów. "Malinki" uczą się samodzielnego ubierania, rozbierania i oczywiście otrzymują pomoc, jeśli takiej potrzebują. Wzmacnia to ich samodzielność i poczucie własnej wartości.

 

       

   ALFABET RODZICA - WYCHOWAWCY

A - Akceptuj swoje dziecko, które jest Twoim skarbem.

B - Bądź dumny z niego.

C - Chwal je za każdy wysiłek.

D - Dotrzymuj obietnic.

E - Eliminuj powoli i rozsądnie niepożądane zachowania.

F - Formułuj precyzyjnie wymagania.

G - Gospodaruj efektywnie jego czasem.

H - Hamuj jego agresję poprzez rozładowanie emocji.

 I - Interesuj się jego osobą.

J - Jesteś jego przewodnikiem po świecie.

K - Kochaj go takim jakim jest.

L - Licz się z jego zdaniem.

Ł - Łagodź stresy i cierpienia.

M - Mów o swojej miłości i okazuj ją gestami.

N - Nie wymagaj za dużo.

O - Okazuj dziecku zaufanie.

P - Pokaż, że jesteś jego przyjacielem.

R - Rozwijaj jego samodzielność.

S - Słuchaj go uważnie, a będziesz słuchany.

T - Troszcz się o niego.

U - Ukazuj mu jego miejsce w nieznanym świecie.

W - Wierz w jego możliwości.

X - Y ( Niewiadoma - bądź na nią zawsze przygotowany).

Z - Zachęcaj dziecko do pracy nad sobą.

 

Jak odczytywać rysunki przedszkolaków

 

                     

          Podczas rysowania dziecko podświadomie rozładowuje swoje przeżycia i doświadczenia. Taka ekspresja plastyczna jest z jednej strony formą komunikacji z innymi ludźmi, a z drugiej - odtwarzaniem stosunków międzyludzkich. Dzięki wnikliwej analizie prac plastycznych przedszkolaków możemy się dowiedzieć, czy są szczęśliwe, o czym marzą, jak postrzegają najbliższe otoczenie i czego się obawiają.

 

    Dzieci nadają swoim emocjom formę plastyczną.

 

Przez rozwijanie oraz kształtowanie różnych umiejętności dziecko uczy się wiary we własne siły i możliwości twórcze. Dziecięca twórczość rysunkowa budzi zainteresowanie i zachwyt dorosłych. Spontaniczne narysowane, namalowane obrazki ukazują życie małego dziecka i otaczającą go rzeczywistość widzianą jego oczami. Często nieudolne wytwory naszych dzieci urzekają nas bogactwem kolorystycznym, swobodą i śmiałością linii, a także trafnością kompozycji. Obserwując rysujące dzieci, dostrzegamy ich ogromne zaangażowanie, zafascynowanie grą barw i radość z faktu tworzenia. Poprzez prace plastyczne dziecko spontanicznie i szczerze wyraża swoje myśli, doświadczenia i przeżycia. Za pomocą barwy, linii, często niezręcznie narysowanej postaci lepiej niż słowem potrafi pokazać swoje uczucia, pragnienia i emocje.

 

        Badania dowodzą, że podczas spontanicznej twórczości rysunkowej dzieci utożsamiają się z własnymi wytworami i nadają konkretną formę plastyczną swoim emocjom i przeżyciom. Prace plastyczne mogą wyrażać radość lub smutek towarzyszący dziecku w życiu codziennym i ukazują dorosłym dziecięcy punkt widzenia świata. Zdolność do sugestywnego wyrażania myśli, uczuć, przeżyć wewnętrznych jest też środkiem terapeutycznym, gdyż pozwala dziecku dać ujście nurtującym je niepokojom.

 

   Kolory - Jeśli rysunki dziecka charakteryzują się bogatą kolorystyką, świadczy to o prawidłowym stanie psychicznym ich autora. Dziecko jest radosne, skłonne do optymizmu, pogodne. Gdy w rysunkach dominują szarości i czerń, może to wskazywać, że dziecko jest sfrustrowane, towarzyszą mu lęki i obawy. Zdecydowana dominacja czerwieni z czernią może natomiast zdradzać skłonności dziecka do agresji.

 

   Linie - Dziecko kreślące wyraźnie, długie linie towarzyszące żywej kolorystyce jest otwarte, pewne siebie i stabilne emocjonalnie. Linie cienkie, słabe, delikatne, często krótkie mogą sygnalizować, że dziecko nie wierzy we własne siły, brakuje mu pewności siebie i ma skłonności do ukrywania własnych uczuć.

 

   Postacie - Jeśli dziecko rysuje niewielkie postacie lub rozmieszcza je na krawędziach kartki, może to świadczyć o jego niepewności, nieśmiałości, braku wiary w siebie i swoje możliwości. Rysowanie dużych postaci, rozmieszczonych centralnie, wypełniających całą kartkę wskazuje na pewność dziecka, jego otwartość i wewnętrzną energię.

 

Rozmieszczenie członków rodziny na rysunku może ilustrować więzi z dzieckiem, np. postacie rozproszone - więzi rozluźnione; bliskość postaci - silne więzi; oddalenie dziecka od rodziców - poczucie zagubienia, niedocenienie.

 

Postacie umieszczone w centrum rysunku to osoby ważne dla dziecka, z którymi jest ono silnie związane emocjonalnie. Umiejscowienie może również wskazywać na pozycję, jaką dana osoba zajmuje w rodzinie.

Pomijanie własnej osoby w rysunkach przedstawiających rodzinę może świadczyć o zaburzonych relacjach, np. braku miłości lub niedocenieniu własnej pozycji w rodzinie.

 

Pomijanie własnej osoby w rysunkach przedstawiajacych rodzinę może świadczyć o zaburzonych relacjach, np. braku miłości lub niedocenianiu własnej pozycji w rodzinie.

 

Rysowanie tylko siebie to sygnał o nadmiernej koncentracji na sobie. Może to być z jednej strony wynikiem nadopiekuńczości ze strony rodziców, a z drugiej - braku zainteresowania dzieckiem. Tak wyrażają swoje emocje dzieci zaniedbywane, opuszczone, które mogą liczyć tylko na siebie.

 

Umieszczenie wielu szczegółów na postaci lub rysowanie jej z ogromną starannością informuje o znaczeniu lub dominacji tej osoby w rodzinie. Podobne znaczenie ma kolejność przedstawiania postaci i czas poświęcony na ich rysowanie.

 

Pomijanie postaci lub ich fragmentów, oszpecenie czy też pomniejszanie postaci na rysunkach może świadczyć o nieprawidłowych relacjach, np. zazdrości, rywalizacji, niechęci, braku bliskości.

 

Ukazywanie siebie jako mniejszego lub młodszego niż w rzeczywistości może sugerować chęć powrotu do bezpiecznego, beztroskiego dzieciństwa, pozbawionego np. nakazów, zakazów, nowych ról, którym dziecko nie może sprostać (wywołanych przez pojawienie się młodszego rodzeństwa, brak jednego z rodziców). Prezentowanie na rysunkach rodziny osób fikcyjnych może być wynikiem marzeń, np. o poszerzeniu jej o rodzeństwo, matkę, ojca.

 

Jeśli dziecko zamiast rodziny rysuje jedynie budynek pozbawiony ludzi, może to świadczyć o braku stabilności, konfliktowych relacjach rodzinnych zaburzających poczucie bezpieczeństwa dziecka lub trwałości rodziny.

 

W rysunkach dzieci ukazują również smutek i żal. Wyrażają to najczęściej w mimice twarzy, łzach, przygnębiającym otoczeniu, katastroficznym krajobrazie. Może to świadczyć o przykrych przeżyciach (wypadek, rozstanie rodziców, utrata kogoś bliskiego), lękach. Jeśli na rysunkach powtarza się niepokojąca tematyka, powinno to być sygnałem do uważnej obserwacji dziecka i jego otoczenia, a nawet do zasięgnięcia porady psychologicznej.

 

 (Monitor Prawny Dyrektora- Miesięcznik dla przedszkoli  Nr 10/ 2014  autor: Ewa Zielińska )