Przedszkole Samorządowe nr 1 w Krzepicach

„Wpływ rodziny na wzmocnienie emocji dzieci. Ochrona i wzmacnianie życia psychicznego”

 

Rodzina to naturalne i pierwsze środowisko dla dziecka.  Zapewnia opiekę, wychowanie i rozwój. Kształtują się w niej wartości i normy społeczne. Rozwój dziecka i jego wychowanie jest ściśle uzależnione od funkcjonowania rodziny. To, w jakich relacjach pozostają członkowie rodziny wpływa nie tylko na życie domowników, ale również na efekty wychowania dziecka. Im lepiej funkcjonuje rodzina, tym jest ona silniejsza i bardziej umocniona. Stanowi ona wsparcie dla małego człowieka i ma na niego pozytywny wpływ. Czynniki, które wpływają na tworzenie i umacnianie więzi między członkami rodziny są bardzo różnorodne.

Jednym z nich jest rozmowa. Kiedy w rodzinie nie ma wzajemnego dialogu to również dzieci nie będą chciały rozmawiać ze swoimi rodzicami. Rozmowa rozwija kompetencje poznawcze dziecka, wpływa na kształtowanie takich sfer osobowości dziecka, jak: emocje, myślenie, umiejętności społeczne (np. komunikowania się z innymi ludźmi, samodzielność), czy poczucie własnej wartości. Rozmowy budują i pogłębiają poczucie zrozumienia i więzi z rodzicami, scalają, integrują rodzinę.

Innymi czynnikami wpływającymi na kształtowanie więzi rodzinnych są czynności dnia codziennego, na które członkowie rodziny nie zawsze zwracają uwagę. Są to wspólny posiłek, spędzanie wolnego czasu, prace wykonywane wspólnie, rodzinne uroczystości obchodzone w najbliższym gronie, wspólne wycieczki i spacery, wspólne rozwiązywanie konfliktów.      Te działania sprawiają, że domownicy czują się ważni i kochani, a jednocześnie doceniają wysiłek włożony we wzajemna pracę.

Uczucia również wpływają na wzmocnienie więzi rodzinnych. Atmosfera, jaka panuje w rodzinie silnie oddziaływuje na dziecko wychowujące się w niej. Rodzina przekazuje dziecku wzorce, jednocześnie kształtując je. Obdarza je miłością, cieszy się z najdrobniejszych osiągnięć, troszczy się o nie itp.  Dziecko, które znajduje się pod opieką kochających rodziców rozwija się wszechstronnie. Bez miłości rodzice nie są w stanie zrozumieć dziecka, oraz motywów jego postępowania, jak również rozpoznać jego potrzeby. Zaspokojenie tej potrzeby zapewnia dziecku pełny rozwój.

Kolejnym czynnikiem, który wpływa na więzi rodzinne jest potrzeba bezpieczeństwa u dziecka. Potrzebę tą można zaspokoić w rodzinie poprzez wzajemną miłość, czułość, oraz bliskość. Kiedy potrzeba ta zostanie zaspokojona wpływa ona na prawidłowy rozwój dziecka i prawidłowe nawiązywanie stosunków i relacji z innymi. Dziecko jest ufne i aktywne w stosunku do innym osób.

Potrzeba akceptacji wiążę się z potrzebą bycia chcianym i kochanym przez członków rodziny. Niezaspokajanie jej przez rodziców, powoduje, że dziecko ma poczucie niższej wartości, pojawia się u niego zachwianie wiary we własne siły, łatwo traci on radość życia, zamyka się w sobie, izoluje oraz staje się apatyczne i smutne. Brak przynależności lub niepełne zaspokojenie tej potrzeby powoduje, że młody człowiek ma zaburzony obraz samego siebie  tzn. zaniżoną lub zawyżoną, co w efekcie prowadzi do zaburzeń emocjonalnych, oraz trudności wychowawczych.

Bardzo istotnym czynnikiem wpływającym na więzi rodzinne jest odbiór przez dzieci postaw rodziców na zachowanie zarówno w sytuacjach wychowawczych jak i w różnych sytuacjach życia codziennego. Bardzo ważne jest jak członkowie rodziny odnoszą się do siebie wzajemnie. Czy matka i ojciec akceptują się, czy są w stosunku do siebie życzliwi i serdeczni, czy w rodzinie panuje wrogość i gniew lub obojętność. Dzieci, które funkcjonują, na co dzień w takim środowisku szybko dostosowują się do przekazów emocjonalnych panujących w rodzinie. Dla prawidłowego rozwoju młodego człowieka, ważna jest aktywność każdego z rodziców, oraz zgodność ich oddziaływań wychowawczych. Takie postępowanie zapewnia dziecku poczucie bezpieczeństwa, oraz prawidłową ocenę, co jest dobre, a co złe.

Podsumowując można stwierdzić, że prawidłowe więzi rodzinne są niezastąpione dla właściwego przebiegu wychowania w rodzinie. W każdej szczęśliwej rodzinie członkowie prowadzą rozmowy, spędzają ze sobą czas, pomagają w pracy, spędzają razem wolne chwile oraz wspólnie przezwyciężają konflikty i problemy. Tylko taka rodzina ma szansę stworzyć prawidłowe środowisko wychowawcze, dla swojego dziecka.

 

 

Opracowała: Justyna Szczepaniak

Żródło: Łobocki M., ABC wychowania, Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej Lublin 1999.